کتاب «نگین فیروزه ای » تلاشی است به منظور آشنایی هر چه بیشتر مردم ایران زمین، با مرواریدهایی گرانبها که در طی قرنها، در این سرزمین افراشته شده اند. امامزادگان عظیم الشانی که نوادگان اهلبیت(ع) بوده و زمینه ساز خیرات و برکات فراوانی در زمان حیات خود و پس از آن تا به امروز شدهاند.
در این اثر که به مناسبت پنجم ذی القعده، روز تجلیل از امامزادگان و بقاع متبرکه تهیه و منتشر شده، علاوه بر پاسخ دادن به سوالاتی که پیرامون این مهمانان والامقام وجود دارد، به برکات فردی و اجتماعی امامزادگان و بقاع متبرکه و تاثیرات آنان در سبک زندگی پیروان اهلبیت(ع) اشاره شده و در پایان، وظایفی که ما شیعیان در قبال این بزرگوران داریم، یادآوری گردیده است.
برای شروع
زندگی این روزها پر است از کارهای ریز و درشت. هر زن و مردی به تناسب سن و سالش و شغل و کارش و تحصیل و تدریس ش، سرش گرم کارهای زیادی است. آنقدر زیاد که شاید اگر بخواهد یک شب نشینی دلچسب با پدر و مادر و یا پدربزرگ و مادربزرگ را در برنامه ریزی اش جا بدهد، اولین فرصتی که خواهد داشت، چند هفته بعد خواهد بود. ما هم یک نفر هستیم از افراد همین جامعه و با همین حجم دغدغه و کار. شاید اگر همین حالا؛ دقیقاً همین الان یک لحظه فکر کنیم و تاریخ آخرین شبنشینی دلچسب با بزرگترهایمان را به خاطر بیاوریم، یقین کنیم که ما هم یکی هستیم مثل بقیه… یک انسان با یک سر و هزاران سودا!
شاید در نگاه اول، این سبک زندگی ـ که این روزها خیلی عادی و معمولی است ـ مشکلات خیلی خاصی نداشته باشد و شاید حتی فکر کنیم که داریم با زرنگی هر چه تمامتر، از تمامی فرصت های ریز و درشتمان برای داشتن یک زندگی بهتر استفاده میکنیم و نشانه اش را هم این میدانیم که برای خیلی از کارهای ساده و پیش پاافتاده، فرصت کافی نداریم! مثلاً برای همین شب نشینی هایی که بزرگترهایمان چشم انتظارش هستند و یا پارک رفتن و تفریح کردنی که کوچکترهایمان!
اما!
آیا واقعاً همه چیز خیلی خوب است و عالی؟! آیا این نشانه ها و این چشم انتظاریها، علامتی است برای درست بودن سبک زندگیمان؟! آیا واقعاً داریم از فرصت های عمرمان بهترین استفاده ها را می کنیم و در هرلحظه، بهترین کاری که ممکن است را انجام میدهیم؟!
یکبار دیگر با خودمان خلوت کنیم و این بار یک سؤال دیگر از خودمان بپرسیم. این بار فکر کنیم و تاریخ آخرین باری که به امامزادۀ شهر و روستا و محلمان سر زدهایم را به خاطر بیاوریم! چند وقت است که خودمان را از این فرصت ویژه محروم کردهایم؟ بله! فرصتی ویژه برای بهره مند شدن از برکات نگین های فیروزهای شهرمان! شاید با خواندن این کتاب، نظرتان راجع به برنامه ریزی روزانه و هفتگیتان عوض شود و زمانی را برای «زیارت» باز کنید!
ابتدا سراغ پرسش هایی میرویم که ذهن خیلی از ما را درگیر کرده و بعد سراغ آثار و برکات فردی و اجتماعی این بقاع متبرکه و در آخر هم سراغ وظایف و رسالت های فردی و گروهی ما، در قبال این نگین های فیروزهای.
پرسشها و پاسخها
اشــــاره:
ما ایرانیها، اصولاً مهمان دوست هستیم! البته بخشی از این مهماندوستی به خلق و خویمان برمیگردد و بخشی هم به دلیل سفارشهای ویژهای است که پیامبر
و امامان معصوم(ع) ما، پیرامون مهمان نوازی به ما داشته اند. همیشه میزبان خوبی بودیم، مخصوصاً برای مهمانان ویژه ای که تاج سر ما هستند و باعث افتخار ما؛ امامزادگان بزرگوار و والامقام.
حضور امامزاده ها بدون شک نعمت بزرگی برای مردم ایران است که در طول قرنها بهانهای شده است برای انس و الفت بیشتر اهالی این آب و خاک به اهلبیت عصمت و طهارت(ع) و البته تأثیر امامزادگان در تقویت ریشه های ولایت در مذهب تشیع غیرقابل انکار است.اما راجع به این میزبانی مقدس، پرسش های بسیار زیادی در ذهن ما وجود دارد:
چرا ایران؟ چرا کشور ما به نسبت کشورهای همجوار، اینقدر اماکن متبرکه و امامزاده دارد؟ چرا در سالهای کمی دورتر، این امامزادگان عظیم الشأن به ایران آمده اند؟ مگر پدرشان در این آب و خاک بودهاند که در این خاک مدفون شدهاند؟ چرا افراد زیادی از خانوادۀ پیامبر باید ایران را به محل تولد و زندگیشان و محدودۀ حجاز و عربستان و عراق، ترجیح میدادند و سختی راه را به جان خریده و به کشور ما میآمدند؟ چطور ممکن است گاهی، منطقهای صعبالعبور که امروزه دسترسی به آن حتی با وسایل نقلیۀ مدرن، طاقتفرسا و زمانبر است، تبدیل شود به پایگاه حضور و مکان دفن یک امامزاده؟ میزبانی مردم مهماننواز ایران از فرزندان و نوادگان ائمه(ع) در دورههای مختلف تاریخی، چه زمینهها و علل مختلفی دارد؟ و…
و از تمامی این سؤالات گذشته، نوبت به سؤالات دیگری میرسد:
اصلاً چرا زیارت؟! رفتن بر سر قبور کسانی که دیگر حیات ظاهری ندارند، چه فایدهای برای آنها و چه فایدهای برای ما دارد؟ دربارۀ شأن و منزلت امامان معصوم(ع) و فضیلت زیارت آنان روایات زیادی از معصومین(ع) خواندهایم؛ اما آیا زیارت نوادگان ائمه(ع) هم فضیلت دارد؟ و سوالاتی که شاید اگر بخواهیم تمامی آنها را فهرست کنیم، چندین و چند صفحه شوند که به یاری خدا، در این صفحات، میخواهیم پاسخ بسیاری از آنها را بخوانیم.
معاونت فرهنگی و اجتماعی سازمان اوقاف و امور خیریه، تولید آثار فرهنگی و تبلیغی را در حوزۀ «سبک زندگی» محور فعالیت های خود قرار داده است.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.