پادشاهان پیاده: خرده روایت های از زیارت اربعین

معرفی کتاب

جعفری و دانشگر همراه با مترجمان انگلیسی و عربی در سفر اربعین عازم نجف و کربلا شده اند. آنان در این سفر سراغ نسبت افراد و زائران با امام حسین رفته اند و خاطرات شان از زیارت اربعین و نحوه پیوند خوردن شان با اباعبدالله (ع) را پرس و جو کرده اند.

همه اقشار را می توان در این کتاب دید و خواند: ایرانی، عراقی، اروپایی، مسلمان، غیرمسلمان، شیعه یا سنی، زن و مرد و کوچک و بزرگ حتی موکب دارها، پلیس، نویسنده، روزنامه نگار، عکاس، مجری، پزشک. این کتاب داستان دلدادگی این آدم هاست به اباعبدالله(ع). داستان های بسیار جذاب و خواندنی از کشش کربلا و پویش جاده ی نجف تا کربلا و پاهای تاول زده و دل های لک زده برای رسیدن به نینوا.

در تدوین و نگارش مصاحبه ها سعی بر این بوده که کمترین دخل و تصرفی در روایت ها صورت نگیرد و فقط بازنویسی شود، زبان هر راوی حفظ شده و با لحن خودش روایت شده. و همین است که این کتاب را خواندنی کرده است. خواندن خاطره با زبان جنوب شهر تهرانی و اصفهانی و شیرازی و یزدی، یا با لحن عرب لبنانی و فارسی دست وپا شکسته ی تایلندی مقیم ایران، این کتاب را خواندنی و جذاب کرده است.

کتاب مبتنی بر مستندنگاری بوده و همین سبب شده تا خواننده در بخش هایی به تفکر واداشته شود و در بخش هایی عواطفش درگیر شود.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:

بی نام | 33 ساله| طلبه| پاکستان

محل گفت و گو: نجف

شیعیان پاکستانی که برای زیارت می آیند, جنگ روانی علیه شان هست; چه زیارت امام رضا علیه السلام و چه زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها, چه زیارت عراق و سوریه. جنگ روانی درازمدتی هست. یک زائر با همه سختی های اقتصادی که داردخودش را می رساند به شهر کویته. بعد آنجا هم یک هفته یا دو هفته باید بماندتا سی چهل تا اتوبوس جمع شود.تصور بکنید اگر فقط دو سه تا حسینیه باشد,از آنجا پنج شش هزار نفر بیایند و بمانند چه اوضاعی می شود؟! بیرون هم امنیت ندارد.این قدر باید بمانندتا هر پانزده روز یکبار, اینها را با اسکورت ارتش بیاورند سمت مرز ایران.

مسیر هم خیلی خطرناک است;هم از لحاظ امنیتی, هم از لحاظ جاده ای. متاسفانه در کل مسیر از کویته تا تفتان, امکانات اولیه هم وجود نداردکه اینها مایحتاج خود را بخرند. یا یک جایی پول بدهند و مشکل خودشان را رفع کنند; از جمله غذا و آب خوردن. اگر جمعیت زیادی بیاید, در راه چون بیابان هست خیلی سختی پیدا می کنند. خیلی وقت ها لباسشان نجس می شود و نماز هم نمی توانند بخوانند. این مشکلات را هم داریم.متاسفانه مشکلاتی که زوار پاکستانی عموما دارند مشکلات مالی هست, امنیتی هم هست. با این مشکلات, این مردم می آیند برای زیارت اربعین و این ها را نمی توانی مقایسه بکنی با هندی ها. نمی توانی مقایسه بکنی با لبنانی ها, با آذری ها.

این هایی که می رسند تا لب مرز, آنجا هم فیلتر می شوند. یکی از کارهایی که اطلاعات پاکستان انجام می دهد, شناسایی دقیق مردم است که این ها از کدام منطقه اند. این ها ادعا نیست.مردمی که اصلا امنیت ندارند و کشورشان در روز, نزدیک هجده ساعت برق ندارد; به خصوص در عصری که همه ی چیزها صنعتی هستند.با اینکه یکی از ویژگی های مردم پاکستان قناعتشان است, ولی چون نه سواد فرهنگی شان بالاست,نه سواد علمی شان, ریشه این مشکلات را نمی فهمندچون این منطقه از کویته تا تفتان را خود عربستان مدیریت میکند. در کل مسیر خیلی جاها مدارس اهل سنت هست. اهل سنت عادی هم نه! همه تکفیری هستند. وهابی ها مدرسه های زیادی را در این مسیر دارند; یعنی هیچ کس تضمین نمی کندکه اگر از اینجا سوار بشود تا مرز,به عافیت و سلامت می رسد یا نه!

( کتاب پادشاهان پیاده / صفحه 168 و 169 )

بهترین هدیه مناسب محرم و صفر و اربعین